Миний амьдрал яг л хар да.рсан зү.үд мэт өнгөрсөн.Яг 13 жилийн өмнө.Тухайн үед заримдаа юу болоод байгааг ойлгох ч үгүй үе зөндөө тохиолдож байлаа…Манайх гэдэг айл маш я.дуу, муу э.эж маань тэ.р
гэр.ийн та.ван а.мыг тэж.ээх гэж зов.дог байж билээ.Ажил ол.дож л байвал хийчихэнэ.Үйлч.лэгчээс ав.хуулаад зө.өгч,но.йл цэ.вэрлэгч, то.гооч,худа.лдагч гээд хийгээгүй а.жил гэж бараг үгүй.Заримдаа
ба.рилга дээр хүртэл ажи.ллаж биднийг гэд.эс цат.галан явуу.лах гэж хэрэндээ л з.үдрэнэ.Ямар түш.ээд,тул.ах ах дүүс,хан.ь иж.ил байх биш,тиймээс л морь но.хой мэт зүтгэж хэдэн төгрөг олж,олсон хэд нь
хүүхдүүдийнх хувцас ху.нар хичээлийн хэрэгсэл,хоол ундны мөнгө гээд чүү май л хүрэлцдэг байлаа.Яг үнэндээ бид эхээс хоёулахнаа.Миний доор нэг эрэгтэй дүү бий.Намайг Үйлсээ харин дүүг
маань Жигүүр гэдэг.Бусад гурван дүү маань бидний үеэ.лүүд л дээ хөө.рхий.Нандин,Байгаль,Хангал гэх хоорондоо жил жилийн зайтай төрсөн тэрсхэн хөөрхөн эгч дүүс. Бага байхад нь аав ээж хоёр нь б.ие
б.иенийгээ хар.дан мууда.лцаж байгаад аав нь э.эжийг нь хөн.өөчихөөд өөрөө ара.ас нь а.миа хорл.очихсон юм.Түүнээс хойш гурван ня.лх ам.ьтад ас.рамжийн газа.р яахаа мэдэхгүй байхад нь ээж маань өөр д.ээрээ аваад өсг.өчихөж билээ.Одоо тэд маань сайхан л амьдарч байна.Анх тэднийг дагуулаад ирэхэд бид 2 жигтэйхэн у.урлаж:” Хоног.ийн хо.олоо яая гэж байж бас дээрээс хүн.ий х.үүхэд а.ваад ирдэг.Та яасан дүү.рчихсэн тэ.нэг хүн бэ?” гэхэд ээж маань “За хүүхдүүд минь сонс.Хүнд хүн илүүд.эхгүй. Эд нар чинь та хоёртой адилхан миний м.ах ц.усны та.сархайнууд,Би яаж ч зов.сон та тавууланг чинь хүний дайтай хүн болгоно” гэж хэлчихээд умг.архан дөрвөн ханатай гэртээ чих.элдэн унт.ацгааж олон б.ор хон.огийг өнгөрүүлжээ бид. Харин ээж маань аа.вын тал.аар хэзээ ч юу ч ярьж байгаагүй.Дүү бид 2 ч асуухыг хүсдэггүй юм.Асуугаад ч яах билээ.Намайг 3 настай, ээжийг минь ня.лх б.иетэй байхад х.аяж я.ваад эргэж хэзээ ч и.рээгүй.Аав гэх үгийг амь.дралдаа хэзээ ч хэлж үзээгүй явсаар л өдийг хүрсэндээ.Өмсөх хувцас хүртэл га.чигдаж,хо.осон б.ор хоног.уудад гэд.сээ дүүртэл ус зал.гилчихаад нүдээ анин хэвт.эхдээ аав гэх хүнийг үнэхээр их ү.зэн я.даж ээжийгээ л илүү их өр.өвдөнө. Ээж маань бидний өмнөөс илүү их шан.алж байгаа гэж бодохоор энэ өлс.өх ч я.амай гэж бодон шал өөр юм бодож тэрэндээ жаргалтай болоод өлсөх.өө м.артаад унт.чихдаг байж билээ.Бидний бага нас нэг
иймэрхүү өнгөрсөөр намайг ахлах ангид ордог тэр жил. Эндээс л бүх зүйл эхэлсэн… ~Анхны хайр,анхны гэх бүх зүй.лийн минь эзэн зөвхөн тэр л байсан…. Өглөө эрт босоод дүү нараа босгож үсийг нь сам.нах,хувцсыг нь өмсүүлж,сургууль руугаа явах гэсээр байтал автобуснаасаа хоцорч цаг шахам осго.тлоо бид хэд алха.лсаар сургуульдаа ортол хичээл аль хэдийн орж анги руугаа хамаг хурда.араа гүйж байгаад нэг хүүхэдтэй мөрг.өлдөөд уначихлаа.Сандран босоод ууч.лал гуйгаад хальт хартал нэг тийм хөөрхөн нүдээрээ инээсэн өндөр шар банди намайг татаж босгонгоо “Зүгээр зүгээр, Би бас хичээлээсээ хоцроодоо.Чи их хөөрхөн охин юмаа.Чамайг хэн гэдэг вэ? Намайг Оргил гэдэг”гэж нөгөө л нэг хөөрхөн инээсээр надруу харан зогсоход би хэсэгхэн түүнийг хараад хөшчи.хсөн зогсож байтал ” Хүүш хүүш ухаан байна уу?Яасан надад дурлач.ихсан уу?Харин охидууд ингээд байдаг юмаа.Аймар хэцү.үдэлтэй”гэхэд гэнэт би ухаан орж ” Аан нөгөө юу…Намайг Үйлсээ.Би хичээлээсээ хоцорлоо” гэсээр ичсэн, улай.сан амьтан хар хурдаараа анги руугаа гүйчихэж билээ.Тэгж гүйж яваад түрү.үвчээ
унагаа.санаа ч анзаарсангүй.Ангидаа ортол эхний цаг тас.аар авчихсан багш заг.наад оруу.лсангүй.Кордиортоо суугаад 2-р цагийн хичээлээ хүлээн суутал Үйлсээ гэх нөгөө танил,сайхан хоолой дуулдлаа.Эргээд хартал Оргил.Түрүүний болсон зүйлд ичсэн би түүнрүү эгц.элж харж чадахгүй доош харан зогстол ойртон алхаж ирээд нүүрээ тулган надруу харан зогссоноо “энэ чиний түрүү.вч мөн биздээ хөөрхөнөө”гэхэд би цүнхээ уудлан хартал түр.үүвч алга байсанд:” Өө тийм байна.Баярлалаа.”гээд цааш явах гэтэл: ” Хүүе
охион хаачих гэж байгаа юм.Наана чинь хана байгаа.Чи цоолж гарах гэж байгаа юмуу? гэж инээхэд ахиад эвгүй байдалд орсондоо бантаад яахаа мэдэхгүй зогстол,” Би бас эхний цаг хоцорчихоод багш оруулсангүйээ. Чамайг энэ зүгрүү гүйхээр анги нь бас энд байж магадгүй байх гэж бодоод иртэл ашгүй байж байна.Дараагийн цаг ортол бараг 30 минут байна. Хоёулаа гоё юм ярья л даа” гэсээр хамтдаа олон юм ярьж дотноссоор 30 минут яг л харвасан сум шиг өнгөрч,хичээл рүүгээ орцгоолоо…
