Цэвэрлэгээгээ хийж дуусаад хувинтай бохир усаа асгахаар явж байсан Биндэръяа гэнэт зог-тусан хө-шиж орхив. Найман жил хүлээсэн охиных нь эцэг Балбар гэгээн дүрээрээ, ганган өндөр бүс-гүйн бэл-
хүүсээр тэврээд их л баяр баясалтай инээсээр хаалгаар орж ирэв. Биндэръяа шо-kонд орж тэр хоёрын үйлдэл бүрийг харан ша-асан гад-ас шиг зогссоор. Хэзээ нэг өдөр таарвал юу ч болоогүй юм шиг
инээмсэглээд зөрнө дөө гэж тэр байнга боддог байсан ч инээх чадал үнэндээ байсангүй. Балбар хувин барин гөлөрч зогсох ханилж явсан бүсгүйгээ хальт хяла-мхийн хараад тань-санчгүй, хамт яваа бүсгүйг
дол-оочих шахан гүйж урд хойно нь орон гадуур хувцсыг нь авч өлгүүрт өгөөд хоёул сугадалцан Биндэръяагийн зүг наашлав. Гэнэт л цээжинд нь асар их у-ур, го-мдол дүрэлзэн ассан Биндэръяа өөдөөс нь
ирж буй хос руу хувин дүүрэн угаа-дсаа цацаж орхилоо… Шалба норсон бүс-гүй муухай чар-алж, Балбар цочсондоо хойш огло үсрэнгүүтээ уур хилэн буца-лсан нүдээр цоо шир-тэн зогсох
Биндэръяаг харж сая нэг танив бололтой харц бур-уулан доош харав. Биндэръяа юу ч хэлэхгүй хажуугаар нь зөрөн гарч одлоо. Гадаа гарч байшингийн булан тойронгуут нули-мсаа сул тавин бахардан хаш-гирч хэсэг уйлаад арайхийн тайвширч буцаж орвол дарга ав-гай урдаас нь тачи-гнан ирж толгой түрүү эргэтэл заг-наад үтэр түргэн за-йлахыг тушаажээ. Биндэръяа сая л ухаан орж хийсэн зүйлдээ харамсавч нэгэнт болоод өнгөрсөн явдлыг яалтай. Өчигдрийн явдлыг бодон алхаж явснаа гэнэт инээд нь хүрч ганцаараа тачигнатал хөхрөх Биндэръяаг харсан хүмүүс гайхан зөрнө. ” Би нээрээ өчигдөр ямар зоригтой байваа, муу Балбарын царай тэгж хувирах гэж. За ямартай ч ажил хайя даа, үр минь дэргэд инээж байхад үхсэндээ гуньж гутархав, дарга ав-гайгаас очиж үлдэгдэл цалингаа нэхвэл өгдөг боловуу” хэмээн бодолд автан явтал гэнэт нэг их хүчтэй зүйлд цохи-гдон хөөрөх шиг болоод ухаан ба-лартав… Бодолд автан явахдаа цаанаас хурдтай ирж буй ма-шиныг анзааралгүй нис-тлээ мөрг-үүлсэн Биндэръяа газар
дээрээ на-с н-өгцжээ. Халамцу-угаар жол-оо барьж, ху-рд хэтрүүлэн давхиад хүний ам-инд хүрсэн Монг-олын томоохон бая-чуудын нэгний хүү ямар ч ял-гүй өнгөрснийг хэн ч хөөж хэлэлцсэнгүй… Хайртай ээжийгээ хамгийн сүүлд сургуулийн үүдэнд үнсээд салсан Урангоо охин юу болоод байгааг ч ойлгохгүй, танихгүй том хүмүүсээс ээжийгээ н-эхэн уй-лсаар асрам-жийн газарт ирэв. Өдөр бүр ганцаараа цонхоор ширтэн чимээгүй зогсдог Хүслэн, буланд суугаад эх-эр татан уй-лах Урангоог хараад анх энд ирсэн өөрийгөө харах шиг болж өрөвдөн очиж хажууд нь суугаад, өчигдөрхөн баахан ганган ах эгч нарын авчирч өгсөн чихэрнээс хадгалж үлдсэн ганц чихэрээ сарвайв… Гурван өрөө тохилог байрны том өрөөнд үнэтэй цайтай юмсыг хаман уутлах Самдан ийш тийш хулм-алзан яаруу сандруу хөдөлнө. Хананд өлгөсөн гоёмсог том жаазтай аав, ээж, хүү, охин бүхий гэр бүлийн зургийг харангуут зогт-усан хэсэг ажаад гэнэт нүд нь чийгтэн хамар нь сартал-зсанаа ширээн дээрх чулуун баримлыг авч зураг руу шидэж орхив. Тяр нярхийн жаазны шил хагарч доош унахад хажуу өрөөнөөс нүдэнд хүйтэ-н залуу гарч ирснээ Ла-лар минь яах гээд их чимээ гаргаад байгаан бэ, хурдлаач гэж зандр-ангуй тушаалаа… Самдан аср-ах газраас ор-госноос хойш сургуульдаа ч очсонгүй гадуур ажил
хайсан ч нас-анд х-үрээгүй түүнд яаж ажил олдох билээ. Ганц хоёр найзуудынхаараа хо-ног төөрү-үлж яваад сүүлдээ гудм-анд гарч шөнө оройн цагаар б-аар савнаас гарч яваа сог-туу хөл-чүү хүмүүсийг дээрэ-мдэж голоо зогоон явж байгаад Гөлгө-өтэй танилцаж хамт амьдрах болжээ. Гөлгөө хул-гай дээр-мийн хэрг-ээр хэдэн ч удаа аав-ынд суугаад гарч ирсэн, өөрийн гэсэн орон байр, машин тэрэгтэй догь гар билээ. Самданг ивээлдээ авч гар хөлийн үзүүрт зар-ан хамт дээ-рэм тону-ул хийх болж, хэрэг бишдвэл өмнөөсөө гөрч-ихнө дөө гэсэн санаатай байсныг гэнэн хүү огтхон ч гадарлалгүй, хий гэсэн болгоныг нь хийж, муу му-ухайн гү-н лүү улам бүр жи-вж байгаагаа ч анзааралгүй явсаар… Гөлгөөтэй хамт үнэтэй машинаар нь гадуур давхиж, ба-ар сав-аар хэсэн уу-ж ид-эж нарг-ин цэн-гэх түүнд сайхан санагдаж байв. Самданг зан-дан хэвээрээг мэдсэн Гөлгөө би-еэ үн-элэгч авч өгөн эр хүн болгожээ. Дээр нь мордоод тэчья-адан гин-шиж уян
налархай хөдлөх бүсг-үйн хоёр сэр-гэр хө-хийг баз-лан байснаа шээч-ихвүү гэлтэй болж ду-р тав-ьсан Самдан хэсэг санаа зовж хэвтсэнээ там-хи татан чарм-ай шал-дан хэвтэх цара-йлаг хүүх-нийг хараад дахин сэр-эл нь хөдө-лж эр хүний бах-архал нь ха-туурав. Шөнөжин цур-ам хийлгүй нооло-лдож хоносон тэр өдрөөс хойш Самдан өнөөх би-еэ үнэ-лэгчийг санасандаа байж сууж чадахаа больж хэдэн төгрөг олдвуу гүй юу хон-огоор алга болдог болов. Гөлгөө ч дотроо инээд нь хүрч, муус-айн бан-ди нар ганц ян-хан үзчихээрээ нүдээ ухаад өгөхөөс сийхгүй шүү гэж дооглоно. Өөрөө ч нэгэн үе би-еэ үнэл-эгчид дурлаад хамаг байдгаа барьж явснаа аль хэдийн мартжээ…
