Саяхан л шуурч байсан тэнгэрээс зөөлөн бороо шиврэх нь -ааштай бүсгүй баахан уурласныхаа дараа -уйлж байна уу гэлтэй… -Анхбат
хашааныхаа хаалган дээр гарч ирээд -багтарсан дотроо тайвшруулахгэсэн мэт цээж дүүрэн амьсгаа авангуут хармаанаасаа -тамхи гарган -асааж -шуналтайяа угсруулан соров. Сууринаасаа хөндийрч хазайн бараг л -унахнуу гэмээр гудайсан гудамжны шар
гэрэл тэр хавийнхаа хэсэгхэн газрыг арай ядан гэрэлтүүлэх бөгөөд шиврэх бороон дуслууд гэрлийн тусгалд намирахыг хэт гунигласан хүн харвал толгой г-удайлган -уйлж байгаа хүнтэй төстэй харагдана. Залуу өнөө шөнө хаана -хонохоо бодонгоо -тамхиа дууссаныг ч
анзаарсангүй хуруугаа халахад сая ухаан орж -тамхины -ишийг чулуудаад баахан -согтуу -эрчүүд -орилолдох гэрийнхээ зүг -хяламхийн харав. Энэ а-рхичид ингээд нэг цугласан бол хэд хоног гэрээс нь явахгүйг тэр мэдэж байлаа. Хүүгээ ороод гарахыг ч анзаарахгүй хямдхан -са-рхаданд шу-нан шүл-сээ үсчүүлж суугаа
аавдаа тэр гомдсонгүй, энэ хэдэн -архи-чдынхаа нэгэнд -а-луулчих вийдээ гэж бодон санаа алдаад гудамж уруудан алхлаа… …Хорин жилийн өмнө… -Батхуяг гэх нүдэнд дулаахан бор залуу нийтийн бүжгэн дээр танилцсан- -Үзмээ гэдэг ганган -цагаан -бүс-гүйтэй
ханилан сууж гал голомтоо бадраажээ. Хэнээс ч дутахгүй орон байртай, унах унаатай, ажил мэргэжилтэй… Хүн бүхэн шагширч магтдаг сайхан хос байлаа. Гал -халуун ха-йрандаа шатаж байсан хоёр маань жил дарааллан гурван ч хүүтэй болж -Үзмээ бүсгүй -дархан бэр хэмээгдэн -хадмууддаа хүндлэгдэж -бурхан мэт т-ахигдах болов. Батхуяг эхнэрийгээ юугаар ч дутаахгүй, тансаг сайхан бүхэнд умбуулахыг хүссэндээ -ажлаасаа гарч -наймаанд явж эхэллээ. Үзмээ харин гурван нялх хүүхдээ харан гэрт суух болсондоо жил ирэх тусам -хямарч үймрэн ааш зан нь олдохоо болив… …Бага хүү -Анхбатыгаа гуравхан настай байхад -нөхрийгөө -урагшаа явсан -хойгуур Ү-змээ ну-
уц -амрагтайгаа хамт -байр -машинаа -зараад гурван хүүгээ хадам аав ээждээ орхиод бараа сураггүй алга болжээ… -Эмэгтэй хүн нэг э-ргүүтэхээрээ яагаад ч ухаан -ордоггүй гэдэг нь л тэр байх… Хамаг бараагаа -л-уйварчдад алдчихаад сэтгэлээр унах ч үгүй, “хайртай хань, хөөрхөн үрс минь байхад юунд гутрах вэ” гэж бодон хүний унаанд дайгдаж гэртээ иртэл цоожтой хаалга мөргөв. Аргагүй аавындаа очтол гурван хүү нь тосон гүйлдэж ирэхийг хараад саяхан түгшээж байсан айдас нь арилж дотогш ороод ханийгаа харцаараа хайтал байсангүй… Муу ээж нь үг дуугүй тэвэрч аваад асгартал уйлсансан… Ээжийгээ нэхэн уйлалдах тэрсхэн гурван хүүгээ тэвэрсээр цээжний -махаа –
урагдтал шаналан дотогшоогоо -уйлж суусан тэр л өдөр -Батхуягын сэтгэлд хорин жил уяатай иржээ… -Батхуяг хаяад явсан эхнэрийнхээ араас нэхэл дагуул болсон ч үгүй. Дэндүү хайртай байсан болохоор “Би л жаргааж чадаагүй юм байлгүй дээ” гэж бодоод гурван хүүтэйгээ үлдсэндээ л баярласан. -Гучин -насны босгон дээрээс -шинээр -амьдрал эхэлсэн ч гурван хүүхдээ л гэж зүтгэснээс өөрийнхөө жаргалыг хөөсөн нь үгүй. Эхний хэдэн жил ч ижий, аавынхаа буянаар хоёр идэхгүй, хоосон хонохгүй л амьдрав. Мөнх бус амьдралын жамаар сайхан буурлууд нь жил дарааллан өнхрөөд өгснөөс хойш л -өрх -толгойлсон -ганц бие -эцгийн хатуу амьдрал эхэлжээ. Анхбатыг арван нас хүрдэг жил аав нь гэртээ анх удаа -шал -с-огтуу ирсэн юм. -Үүнээс хойш эрүүл саруул инээмсэглэж явдаг сайхан аавыгаа дахин харсангүй. -А-рхи
гэгч аймшигт а-раатанд -эр хүний -ноён нуруугаа хуга цохиулсан -Батхуяг эц-гийн голомт болсон сайхан хашаа байшинг- з-арж -у-уснаар төрсөн хоёр -эгчтэйгээ- тангараг тасрав. Эцэгтэй нь тангараг тасарсан ч эрхбиш -мах -цусны тасархай гэсэндээ гурван хүүг нь өрөвдөн ба-лчиг намагт -шигдэхээс нь өмнө -өргөж авахаар болоход Анхбат ганцаараа тас гэдийсээр аавтайгаа үлдсэн билээ… Ул нь -цоорох шахам -нимгэрсэн -пүүзтэй алхсаар х-өл нь тэс-эхийн аргагүй өв-дсөн -Анхбат сандал таарав уу үгүй юу са-лдархийн суугаад гар утсаа гаргаж ирэв. Аавынх нь түүнд авч өгсөн хамгийн үнэтэй зүйл л энэ гар утас билээ. Очоод хоночихож болохоор найзуудыгаа бодсон ч яг тэр гээд оноочих хүн олдсонгүй утсаа буцаан хармаалах гэтэл дуудлага ирэв. -Чимэгмаагаас ирэх дуудлагыг хараад авах гэж
яарсангүй. Энэ -охинтой уулзах -хүсэл огт төрөхгүй байсан ч бороонд нэвт -норсон хувцас нь -биед нь -наалдан оройн сэрүүнд өөрийн эрхгүй чичрээд ядаж байхад хонох ч газаргүй тул яалт ч үгүй ярихаар шийдлээ. ~Байна уу? -Хайраа утсаа яагаад авахгүй удаад байгаа юм бэ? ~Аан сонссонгүй ээ. Яасан? ~Яахав дээ. Санаад байна хихи… миний хайр гэртээ харьчихсан уу? ~Үгүй ээ. Харимааргүй байна… Чи гараад ирж чадах уу? ~Одоо юу? Юу болсон юм бэ хайраа? Бараг шөнө болж байна ш дээ… ~Зааз чадахгүй бол яах вэ… ~Үгүй ээ чадна ш дээ…-миний хайр хаана байгаа юм? Би одоо гарлаа. ~За би гадаа чинь яваад очьё…Нээрээ мөнгө байна уу? ~Хэд хэрэгтэй юм хайраа? ~-Буудлын мөнгө…аа бас жаахан -уух юм авчихвал сайн л байна… ~Окэй асуудалгүй ээ -хайраа… -Чимэгмаа утсаа салгангуутаа гэрийн -хувцсаа солиод -том өрөө рүү очвол ашгүй -ээж нь -унтсан бололтой аав нь ганцаараа буйдан дээр кино үзэн хэвтэж байв. -Ээжийг аргалахад хэцүү, аав бол асуудалгүй билээ. Чимэгмаа аавынхаа урд эрхлэн суугаад: ~Аав! Би -Цэцгээгийнд очиж хонолоо шүү… ~Айн? -Ийм орой болчихсон байхад уу? -Аав -ээж нь эзгүй байгаа юмуу? ~Харин тиймээ. -Аав -ээж нь сая яаралтай ажил гараад явчихлаа гэнээ. Тэгээд л… ~Өө тэгвэл аргагүй аргагүй. Тэг тэг миний охин. Аав нь -байрлуу нь хүргээд өгөх үү? ~-Яах юм бэ- аав. -Цэцгээ урдаас гараад ирж байгаа. -Дундаа уулзчихна. Сайхан амраарай хайртай шүү… гээд -шопхийтэл -үнсчихээд дэгдэн гүйсээр гарав. Өмнө нь иймэрхүү байдлаар Цэцэгмаагийн -нэрийг -барьж хоёр ч удаа -Анхбаттай -гадуур хоносон
билээ. Аав ээж хоёр нь охиноо -Цэцэгмаатай найзлахаа больсныг нь ч, н-айз залуутай бол-оод ох-ин на-саа үдч-ихсэнийг нь ч мэдсэнгүй, анзаарсангүй… Цэцэгмаа орондоо нилээн эрт оржээ. Нойр нь огт хүрэх шинжгүй, өдөр кино театрт Анхаа, Чимгээ хоёртой тааралдсанаа бодон хэвтэнэ. Хамгийн сонин нь тэр хоёрыг хөтлөлцөөд хамт явж байсанд дургүй нь хүрэхгүй, зүгээр л хамгаас хайртай найзыгаа харалгүй удаж байгаад таарсан нь сайхан ч юм шиг, гунигтай ч юм шиг санагдаж байв. Бодолд орон хэвтэж байтал -гэнэт с-алтаа нь -н-ойтон орг-их мэдрэ-гдэхэд -с-арын тэмдэг нь ирэх болсныг сая л саналаа. Сандран босч шүүгээгээ уудалтал ганцхан өд-рийн хэр-эглэл байсныг хийчихээд -шөнийн -хэрэглэл хайсан боловч байсангүй. Аргагүй хувцсаа өмсөн дэлгүүр явахаар гарав. Гадаа чийг үнэртэн цэвэр агаар амтагдсан жихүүн орой болжээ. Байрных нь доод талын дэлгүүр хаалттай байсан тул -Чимэгмаагийн байрны ойролцоо байдаг дэлгүүр лүү зүглэн алхаж байтал гэрлийн шонгийн доор -эрэгтэй хүн сууж байхыг харав. Эргэн тойрон ямар ч хүнгүй тул -охин бага зэрэг -айж яахаа мэдэхгүй модны сүүдэрт хоргодон зогсож байтал орцны
хаалга дуугарснаа -Чимэгмаа гарч ирэх нь тэр ээ. Цэцэгмаа золтой л найзыгаа нэрээр нь дуудчихсангүй. Найз нь өнөөх сууж байсан залуу дээр гүйж очин -тэврэхэд сайтар ажаад -Анхбат гэдгийг ойлгов… Чимэгмаа баяртайгаар гүйн гадагш гартал- Анхбат аль хэдийн ирчихсэн сууж байлаа. Бороо аль хэдийн зогсож, тэнгэр цэлмэн толгой дээр түг түмэн одод анивчина. -Анхбат о-хиныг -тосон -бостол өнөөх нь гүйж ирснээ үгийн завдалгүй -тэврээд авав. Голдоо ортол даарсан залууд энэ -дулаахан -тэврэлт таатай санагдан -дургүйцсэнгүй, хэсэг -тэврэлдэн -зогсоод хөтлөлцөн алхлаа. Замаараа хүнсний дэлгүүр орж хэдэн -пиво, чипс энэ тэрхэн аваад ойрхон -байх -дэн буудал руу оров. Үүдний -ресепшнээс өрөө асуутал -сул өрөө байсангүй. Энэ хавьд -өөр -буудал байхгүй тул дахиад л нилээн хол явна гэхээс залхуу нь хүрч, даарсан -Анхбат дулаахан газарт хэсэг х-оргодон зогсов. Чимэгмаа дуугүй л найз залуугынхаа ая талыг харан хүлээнэ. Заза өрөө байхгүй юм чинь яах билээ гээд гарахаар эргэтэл “Хүүе Анхаа” гэх танил хоолой сонстлоо.
