Тэмүүлэн царайлаг, дажгүй гэсэн охидыг ангуучилаад сурсан залуухан, царайлаг нилээдгүй хөнгөмсөг бас чадварлаг багш байлаа. Аль хэдийн Энхлэнг хараандаа авж боломжтой мөчийг хүлээж байв.
Тамирын хичээл дуусаж Энхлэн зааланд ганцаараа үлдлээ… Тэмүүлэн багш ч яриа өдөн хажууд нь ирж суулаа. Сандарж, ичсэн Энхлэн цүнхээ аваад явах гэтэл Тэмүүлэн гараас нь татан хажуудаа суулган
бэлхү.үсээр нь тэв.рэн завтай бол багшийнхаа бичиг цаасны ажилд жоохон туслаач… хүүхдүүдийн дүн гаргах гэсийн ганцаараа амждаггүйээ… Энхлэн энэ сайхан боломжийг алдахыг хүсээгүй
учираас -Завтайлдаа… тэгяаа багшаа гэж сулхан хариулав -За тэгвэл миний өрөөрүү явъя гээд мөрнөөс нь тэ.врэн заалны буланд байрлах жижигхэн өрөөрүүгээ дагуулан орлоо… -За ийшээ суучих цай уухуу? кофе уухуу? – Би цай ууяаа -За одоохон гэж босох зуураа өрөөний
хаалгаа түгжээд амжив… Тэмүүлэн аягатай цай ширээн дээр авчирж тавиад Энхлэнг сандалтай нь чирэн өөртөө тул.ган үсийг нь и.лэн хүзүү дагуулан з.өөлөн амь.сгалан, үл ялиг уруу.лаараа шүр.гэлэн доошилж цагаан ца.мцны товчыг нэг нэгээр нь тай.лан энгэр цээ.жээр
нь үн.сэн сэргэр хо.ёр хөх.ийг нь гарган хүчтэй атг.аж сор.он үнс.энэ…. Энхлэнгийн амьсгал дав.чдан, цахилгаан гүйх шиг болж би.еэ барин нүдээ анилаа. Хамаг бие нь арз.айж, юу хийхээ мэдэхгүй хий дэмий л Бурхан минь болиулаад өгөөч гэж дотроо бодох ч д.ур хүс.лээ бар.ьж чадахгүй хамаг биеэ ца.нгалан суу.на. Тэмүүлэн Энхлэнг тэ.врэн босгож үнс.энэ. Гараараа богино юб.каг сө.хөн ичэм.дэг эрхт.энд нь хүр.эн эл.нэ, дотоо.жны доо.гуур га.раа оруул.ан н.ууц эрхтэ.нрүү зөөл.өн хуруу.гаа шургуу.ллаа… Энэ үед Энхлэн би ингэж болохгүйшдээ гэдгийг мэдэж байсан ч нэгэнт сайн болчихсон байсан болохоор эсэргүүц.эхийг хүсс.энгүй. Харин ч их л та.атай санагдана… хамаг нан.дин болгоноо чамдаа зориу.лж байгаа шүү гэж дотроо бодно. Тэмүүлэн Энхлэнг ширээн дээр өрг.өн суул.гаж юбк.аг сө.хөн дотоо.жыг шув.тлан тай.ллаа… гант.айж бос.сон эрхт.нээ
түүний ну.уц ертөн.црүү зөөлөн гулсуу.ллаа. Энхлэн Ээж.ээ гэж ду.у алдав. Тэмүүлэн чимээгүй гэж ам.ыг нь дар.на. Энхлэнд эхлээд өвд.өлт мэдрэг.дэн Тэмүүлэнгийн эрх.тэнг ав.ахыг оролдс.онч -Хон.гор ми.нь зүгээрээ жоо.хон тэсч.их одоохон зүгээр болно гээд хат.ууран бо.ссон эрх.тнээ тулт.ал нь хийж алгуу.рхан хөдөлж эхэллээ. -Тиймээ өвл.өлт мэдрэгд.эхгүй харин улам л таатай санагдан б.иеэ сул.лан Тэмүүлэнгийн аясыг дагана. Тэмүүлэн улам хүч.тэй хөдл.өнө -Чи минь я.мар сайх.ан юм бэ? Алив дугар.аад ө.г хонг.ор ми.нь алив.ээ гэж. улам л хүчтэй цохино… Энхлэн ч өөрийн эрх.гүй гин.шин амьсг.аадна… ийм сайха.н зүйл гэж бас байдагаа ямар сайхан мэдрэ.мж вэ гэс.эн бод.ол төр.өн Тэмүүлэ.нд улам татагд.ан тас тэврэн тача.адна… Тэмүүлэн эрх.тнээ суга.лан
Эн.хлэнг цааш нь хару.улан ши.рээ тулу.улан ара.ас нь шургуу.ллаа… Энх.лэнд хүч.тэй өвдө.лт мэдрэ.гдэн ду.у алда.на… Тэмү.үлэн бөгс.өн дэ.эр нь алг.адан бэлхүүс.нээс нь бар.ин хүс.тэй цох.иж аахи.лан уухи.лж улам хурд.алж амьсг.аана их.сэж хүчи.лсээр Энхлэнг.ийн нуруун дээр тэ.ийн ун.алааа… нурууг нь зөөлөн үн.сэж сайх.ан бай.лаа хон.гор минь гэж эрх.тнээ суг.алан салфи.тка дөх.үүлж өглөө…. Энхлэнгийн хамаг бие тав.ирч хө.лс нь цутг.аж бие нь суль.дсан мэт санагдана. Хоёр гуяыг нь даган бүл.ээхэн шин.гэн зү.йл урса.н га.рж байгаа нь мэдрэгдэж байлаа… Янаг.лал нь дууссан хоёр хэдийн хувцасаа өмсөн биеэ цэгцэ.лжэээ… Тэмүүлэн за сайхан байлаа бас зав гаргасан баярлалаа гээд Энхлэнгийн уру.ул дэ.эр үнс.эн хи.чээл дуусч.ихлаа явцгаая гээд дагуулан гарлаа… Энхлэн ямар нэгэн гэм хийчи.хсэн юм шиг сан.агдан, багши.йгаа нүдр.үү нь ч харж чадахгүй ичингү.йрэн өнгөрдөг байлаа. Бас багш намайг зүгээр ашиглаад орхиж байгаа юм байхдаа гэсэн айдас бас тээж явна..
Энэ явдалаас хойш Тэмүүлэн Энхлэн хоёр байнга уулзаж илүү дотонсож нэг нэгэндээ хэдийн татагджээ… Энхлэн ч найз нардаа хэлж амжлаа… Шинэхэн ам.рагууд үнэхээр жаргалтай байсан нь ойлгомжтой. Хичээлийн цаг хурдан дуусахыг хүлээж, хоёр биеэнрүүгээ нуу.цхан тэмүү.лж, болзоот өрөөндөө учиран хэд.ийн 1жи.лийг үджээ. 2-р курсаа төгс.өж зуны амралтаараа дурла.лт хос.ууд гадуур дотуур зугаалж хамт байх мөчүүд нь ихсэж нэг нэгнээсээ салхаа ч байсан байлаа… –
Миний охин босоорой ямар их унтдын хоол цайгаа уу… гэж ээж нь дуудан сэрээлээ… Бие нь нэг л хүнд оргин, дотор нь муухайрж бас толгой нь эргэнэ… Их унтаад ингэж байгаа юм байхдаа гэж бодон босож цайгаа уух гээд гал тогооны өрөөнд орсон боловч хоо.лны үн.эр авж чадалгүй огиуллаа… Аав нь миний охин яаж байнаа… Ааваа би зүгээрээ гээд 00н өрөөндөө орлоо… арай би жирэм.сэн болчи.хсон юм байхдаа гэж бодов. -Ээж би гялс гарчихаад ирий гэж хэлээд хувцасаа өмсөн яаран гарж эмийн сангаас тэст авав… Энхлэн 00н өрөөндөө орон тестээ үзлээ… нүдээ нээх харав… хоёр зураас.. жирэмсэн болжээ… баярлах айх гайхах зэрэгцэн яахаа мэдэхгүй гэсэн суун утсаа шүүрэн авлаа….
