Өнөөдөр Итгэл дахиад л гараас нь бариад авбал яах вэ? Өчигдрийх шиг хамаг бие салгалаад явчих болов уу? -Алтаа, 1000 төгрөг зээлээч. 500 байсан ч яахав автобусны мөнгөгүй болчихож гэх дуунаар бодол
нь тасарлаа. Түүнтэй нэг ээлжинд ажилладаг Отгоо гэдэг асрагч бүсгүй зогсож байв. Намуун түүнийг хараад инээмсэглэнэ. Отгоотой тааралдах бүрд инээмээр санагддаг юм. Яaгаад гэвэл Отгоо бол түүний
учирч явсан хамгийн гэгээн сэтгэлтэй бас үргэлж инээж явдаг хүмүүсийн нэг. Нүднийх нь харц тув тунгалаг. Яг л бүртийх ч үүлгүй зуны тэнгэр шиг. Амьдрал нь гэж, зах зухаас нь сонссон хүн өмнөөс
амиа тавьчихмаар дэнүү хүнд. Тэр их зовлонг энэ турьхан биендээ яаж дааж явдаг юм бол гэж гайхмаар ч тэр үргэлж инээж, баяр баясгалангаар дүүрэн явна. Хойд эцэг нь архи ууж шөнөжин агсам
тавьдаг, ээж нь бөөрний өвчтэй хэвтэрт байдаг, 3-н дүү нь сургуульд сурдаг, 6-уулаа зуны дан байшинд суудаг гэж Намуун сонсоод Отгоог өрөвдөхөөсөө илүү биширсэн билээ. Намуун түрийвчээ яаран гаргаж
1000 төгрөг гаргаж өгөөд: -1000 болох уу? 5000-ыг авах уу? гээд асуучихлаа. Отгоо инээд алдаад -Яах юм бэ? Тийм их мөнгө авчихаад дараа нь өрөө төлөх гэж цалингүй хоцорно ш дээ. Одоо л гэхэд би 10 мянгын өртэй, энэ мөнгөнөөсөө Жаагаад зуугийн дэвтэрнээс 2-ыг аваачиж өгнө. Манай тэр дүү онц сурдаг. Том болоод мундаг хүн болох байх гэж би боддог юм гэснээ -Чи яасан баян байх юм? Хүүе ээ өнөөдөр яасан хөөрхөн харагдаж байна гээч? Нүд чинь гэрэлтээд л… өчигдрийн гоё залуу чиний найз уу? Би тийм найзтай болох юм бол.. за за үг олдох нь явж ажлаа дуусгая… Мөнгө зээлүүлсэнд ёстой их баярлалаа гээд инээмсэглэн гарч одлоо.Түүнийг гарсны дараа Намуун өөрөө ч инээмсэглэсээр байгаагаа мэдрэв. Ийм нэгэн гуниггүй хүний үр байх
юм даа. 10-дугаар сар хаалга тогшиж байхад рэзин ултай зуны кэттэй инээгээд явж болдог л юм байна даа.Гэтэл Итгэл.. угааж буй цонхны нь дор сигналдан түүнийг дуудав. Яг цонхон дор машин сигналдахыг догдлон буй зүрхнийхээ цохилтоор мэдрэв. Шагайж харвал Итгэл ирчихсэн байлаа. Түүнийг шатаар нисэх мэт харайлгасаар гарч ирхэд тэр машиныхаа хаалгыг налчихсан зогсож байв. Учиргүй яаран гүйж явсан бүсгүй түүнийг хараад ичингүйрэн зогтусаад үсээ илэн духайсаар очлоо.Итгэл өчигдрийх шиг үсээ босгож гээлдсэн, цамцтайгаа адилхан ногоон лак цацан солонгос киноны жүжигчид шиг хачин гоё амьтан иржээ. Дэргэд нь очингуут Hugo Boss сэнгэнээд явчихав. Бороо ч зогсож, чийг үнэртэнэ. -Сайн уу? -Сайн.. -Зургаа
болохыг хүлээж цаг луугаа харсаар байгаад өдрийг өнгөрөөлөө. Өнөөдөр цаг ерөөсөө явж өгдөггүй ямар сонин өдөр вэ? гээд Итгэл машиныхаа урд хаалгыг онгойлгож өгөөд Намууны нүд рүү ширтэн: -Чи урд суучих л даа гэж гуйлаа -Энэ чинь хадам ээжийн суудал биз дээ? -За тэг л дээ. Чамайг ард суучихаар би толь руу өлөлзөж яваад осол хийчихвэл яах юм бэ -За тэхээс дээ гээд Намуун машин руу орохдоо сувилагч нарын өрөөний хөшиг аяархан хөдлөхийг нүднийхээ булангаар ажиглаад “Сараа гуай тагнаж байх шив дээ. Юм олж долоох л юм бол тагнатугай” гэж доогтойхон бодож суулаа. Тэр 2-ыг эмнэлгийн хашааны хаалгаар гарч явахад Отгоо нэг тортой юм барьчихсан хурдан хурдан алхан явснаа Намууныг машинд байхыг олж хараад инээмсэглэн гар даллав. Надтай хамт асрагч хийдэг охин,
их хөөрхөн ааштай хүүхэд гэж Намуун хэлээд дуугай болов. Итгэл: -Аанха хэмээн толгой дохиод хаазаа нэмлээ. Тэр 2-ын яриа эвлэрч амжаагүй л байлаа. Итгэл хөгжмөө асаахад рок хөгжмийн дуу нам гүмийг эвдлээ. Намуун рок сонсох дургүй гэхдээ энэ дуу нэг л танил, дурсамжийг нь хөндөх шиг санагдсан тул юу билээ гэж гайхширан ой ухаан бүрээ санах гэж оролдов. -Арай чанга байна уу? Энэ Ramstein гэж хамталгийн Duh Haust. Анх чамтай танилцахад Lazer land-д энэ дуу явж байсан ш д. Тэгээд л би машиндаа энэ дууг дандаа тавьдаг юм. -Нээрээ тийм байна, нэг л танил дуу санагдаад байсан юм гээд Намуун түүн рүү харахдаа “нээрээ надад хайртай юм байна, надтай танилцахад явж байсан дууг хүртэл ингэж санаж байдаг” гэж бодоход
магнай хагартал баярлан, үнсмээр тийм дотно санагдахыг мэдрэв.-Энэ дуунаас үүдэн ам ч хагарав. Манай 2 явсаар Тэнгисийн өмнө ирлээ. Итгэл аль хэдийн тасалбар авчихсан байж. Синема руу орохдоо тэр Намууны гараас хөтлөөд шатаар өгсөв. Бүсгүй гараа татаж авах гээд дийлсэнгүй. Түүний гар дулаахан, бас чанга ажээ. Кино эхлэх арай болоогүй байлаа. Итгэл ундаа, попкорн авч ирээд Намуунд өгснөө үсийг нь илэн: -Би чамайг өчигдөр шөнөжин бодсон. Тэгээд утсандаа дүүрэн мсж бичлээ. Гэтэл явуулах утас байдаггүй. Тэгээд өнөөдөр чамд энэ утсыг авсан юм. Авахаасаа битгий л дургүйцээрэй гээд Нокиа гаргаж өглөө. Намуун барьж байсан ундаагаа тавиад утсыг авсанаа
инээгээд “Хэрэв би авахгүй гэвэл яахав?” гэснээ мсж-ийг нь нээж үзлээ. “Зулаа, миний хайр аа, би чамайг аймаар их санах юм. Одоо нэг cаг болж байна. Би сарыг хараад зогсдог байна, чи сарыг харж байна уу?, Сайхан нойрсоорой миний хайр аа.” Намуун түс хийтэл инээд алдаад: -Чи шал буруу бичдэг юм байна ш дээ, цаг гэж бичхэд чинь ТS гэж бичдэг юм биш үү? Тэгсэн саг гээд буриад аялгатай биччихсэн байгаа юмаа. Эсвэл чи буриад юмуу? Би тэгээд ээждээ энэ утсыг яаж авсан гэж хэлэх юм бэ? гэхэд Итгэл ийнхүү үг сүггүй шоолсонд нь нилээд гомдчихоод: -За яахав дээ, хүнээс мөнгө зээлээд гээд л хэлчихгүй юу гэж ийш тийш сэлбэлзэн, толгой хаялж суув. Намуун ч гомдсонг нь мэдээд: -Яасан, гомдчихсон уу? Би энэ утсыг чинь аВлаа. За юу? Урьд
нь надаа бас нэг Нокиа байсан юм. Зарчихсан байхгүй юу. Яг мэдсэн юм шиг Нокиа авч өгсөнд баярлалаа. Итгэл гараас нь барьж нүд рүү нь ширтээд: -Би өчигдөр чамайг санаад л баахан мсж бичсэн. Өчигдөр шөнө бараг унтаа ч үгүй. Өглөө хичээлдээ явахаасаа хамаагүй өмнө сэрчихсэн, ээж бүүр гайхаад л.. чи өөрийнхөө тухай надад ярихгүй юм уу? гэлээ.Тийм ээ, тэр өчигдөр Намуунд өөрийнхөө тухай чин сэтгэлээсээ ярьсан. Аав нь салаад явсныг, ээж охин дүү 2-тойгоо байдгаа ярьсан. Харин Намуун нэрээ хүртэл худлаа хэлээд явж байгаа шүү дээ. -Би чамд ярьсан ш дээ. Ээж ажил хийдэггүй. Аав манаач гээд. Би үхрийн ордных. Үхрийнхэн бусдын хайр хүндэтгэлийг хүлээсэн, хариуцлага ухамсарласан хүмүүс. Ойр дотныхондоо эелдэг зөөлөн ханддаг. Өөрийгөө сайн хянаж чаддаг. Ухаандаа захирагдахаасаа илүү
зөн билэгтээ захирагддаг. Бусдаас санаа бодол, сэтгэл хөдлөлөө нуудаг. Баргийн юманд уурлахгүй боловч нэг уурлахаараа аймшигтай байдаг юм даа. Надад ордны зурхайн бүх шинж яг таардаг юм. Намуун ийнхүү ярьж байхдаа гараа Итгэлийн атгалтаас татаж авсангүй суусаар байгаагаа сая л мэдэрлээ. Энэ залууд гараа бариулчихсан ийнхүү суугаад л баймаар санагдах аж.
