Пүрэв байшиндаа орон эргэн тойрноо хараад Билгүүтэйд хандан .. – Чи чинь хэнтэй юу яриад байгаа хүүхэд вэ? ганцаараа инээгээд л яриад байх юм. – Яагаад ганцаараа гэж сая нэг хүү байсан шүү дээ.та
хараагүй юм уу? түүнийг Төгсөө гэдэг байхгүй юу? – Үгүй би хараагүй юун Төгсөө вэ? Чи ингэхэд яах гэж ирсэн юм. – Өө нээрээ би танд нэг юм хэлэх гээд… Танай энэ том байшин чинь ардаа хаалгатай юу? би
түрүүн хүн орж гарч байхыг хараад манай ах , өвөө хоёр хараагүй тэгээд ч итгэдэггүй. – Юу гэнээ хаалга юу байхав дээ байхгүй ээ. Байхгүй байх гэж бодож байна. – Ямар сонин юм бэ? би харсан л юм
даа. за за баяртай орой манайд ирж хоол идээрэй.. өвөө ирээрэй гэсэн би явлаа.. Пүрэв , Билгүүтэйд итгэж чадахгүй байгаач … нээрээ тийм довжоо байсан шиг санаж байна урд нь л хаалга байсан байх гээд
өнгөрсөн шүү дээ.. бас Төгсөө гэнэ шүү.. арай нөгөө хүү дахиад л альбомоо хайж ирсэн юм болов уу? чөтгөр гэж нэг л учир нь ойлгогдохгүй юм байна даа. Пүрэв элдвийг бодон хэвтээд өгөв. Гэгээ
тасарч бүрий болжээ.. орой болох үед Пүрэв хаалгаа цоожлоод зурагтаа чангалж суув. Тэгхэд энэ явдал өмнө нь болж байсан ч юм шиг санагдаад байв. Яг л өмнө нь болж байсан мэт хаалга тогших чимээ гарлаа.. Пүрэв их сайн сонсвол байшингийн зүгт хүн хэрэлдээд ч байх шиг сонсогдход Пүрэвт энэ бүхэн яг өчигдөр ч юм уу? болж байсан гэж бодогдоод байх нь тэр … хаалгаа нээн хэн бэ? хүн байна уу? хэнч дугарсангүй. Буцаж гэртээ ороод сууж байтал өчигдөрийн зүс таних охин юу ч болоогүй юм шиг орж ирээд… – За сайн байна уу? би ирлээ. – Юу би чамайг урьсан билүү? Чи ингэхэд хэн юм бэ? – Би юу би
хэн ч бишээ. Чи мэдээд хэрэггүй тэр нь чамд л хэрэгтэй. – Би мэднэ ээ. Чи энэ айлын хүн биз дээ. бас нэг жаахан хүү альбом нэхээд байсан . Эзэн эмэгтэйн хамаатанууд биз дээ. би тэр альбомыг харсан .. Охин юу ч дугарсангүй юу ч сонсоогүй юм шиг царай нь хувиран.. өө миний дуртай кино гарах гэж байна. – Чи битгий яриа булзайруул чи бид хоёр өмнө нь уулзаж байсан тийм биздээ… би чамтай уулзаж байсан юм шиг санагдаад байгаа юм даа.. – Чи хөөрхөн охидуудыг ингэж хэлхээр уярана гэж боддог юм уу? – Чи мэдэж байгаа би хэсэг юм аа яагаад мартчихаад байгаа юм бэ? Тэглээч тэр зураг чинь их хуучны зураг байсан … чи хэн юм бэ? – Миний ээж , эгч нар адилхан хүмүүс л
дээ.. Тэхдээ тэр лам чинь сайн мэддэг юм билээ.. чи маргааш бууна биз дээ. наад зүүлтний чинь эзэн бүгдийг хэлнэ. Чи айхгүй зоригтой хүн мөн бол эргэж ирнэ тэр үед чинь би чамтай танилцая… өнөөдөр кино үзэх сонирхолгүй болчихлоо … Өнөө охин Пүрэвийг дахин юм асуух вий гэсэн шиг хурдхан гараад явчихав.яагаад ч юм Пүрэв гарсангүй үнэндээ хөшсөн юм шиг хөдөлгөөнгүй болчихсон ч юм шиг сууж байсан болоод тэр юм…. Шөнө болж айлууд унтацгаажээ. Пүрэв хөрвөөн хэвтсээрнойр нь хулжаадхаж яг энэ үед байшингийн гадаа нь хүн хэрэлдээд ч байх шиг өнөө хачин чимээ гараад байв. Пүрэв том
гар чийдэнгээ аван хувцасаа өмсөн гарав. Гэрэл тусган том байшингаа хэд тойроод ч ёстой юу ч харсангүй. Харин энэ үед том байшингийн хаалга онгойн эзэн эмэгтэй ихэд уурлан .. – Чи чинь юу хийж яваа юм бэ? хүн сэрээчих юм. Би чамд хэлсэн байхаа.. цонхруу битгий гэрэл тусгаж бай гэж.. – Уучлаарай .. би харин сая хүмүүс дугараад байх чимээ гарахаар нь л … – Хүмүүс гэнэ шүү.. дахиж ингэх юм бол ажлаасаа гараагай.. Эзэн уурлан хаалгаа тас хийтэл хаав. Пүрэв гэррүүгээ алхах зуураа.. түүний ард нэг хүн байсан гэж инээмсэглэн… ууртай дамшиг вэ? сая хүртэл нөгөө нууц ноёнтон нь байх шив… саад
болохоор хэн ч уурлана л даа.. золигнууд чинь арай нөгөө Пор… за арайч дээ. тэр кинонд чинь хэрэлддэггүй биз дээ.. хаалгаараа орох гэтэл байшинг нь тойроод хүн гүйх шиг болжээ.. Пүрэв ч гэрлээ тусган элдсээр барьж авхад Билгүүтэй явж байв. Пүрэв гайхан – Чи чинь үхсэнээ хийж яваа юм бэ? хүн цочоочих юм. Юу болоод энд … – Чишш чимээгүй ээ. Төгсөө бид хоёр тагнуул хийж байна. энэ байшинд мангас байгаа гэсэн .. – Чи солиороо юу? юун мангас нтр вэ? галзуурсан хог Төгсөө л гэх юм тэр чинь хаана байна. – Та байшин тойрход сая нэг
зүйл хараагүй юу? – Юу нохой л харагдсан муур ч билүү .. тэр яасан гэж – Юун муур , нохой вэ? Төгсөө гүйж явсан ш дээ. таныг хараад тийшээ гүйчихэн би ардаас нь очих гээд .. – Алив тэр жаал чинь хаана байгаа юм хэний хүүхэд байна аа. мангас гэнэ шүү алив явья.. Пүрэв,Билгүүтэй хоёр байшингаасаа зүүн тийш яваад л байв. Пүрэв гэнэт гэрээгээ санан …за тэр хүүхэд чинь хаана байна харагдах ч үгүй байна . одоо айлууд ч унтчихсан биз хоёулаа маргааш тэр золигийг чинь олноо. Дүрсгүй золигнууд ч бол доо.. ах нь нээрээ маргааш бууна . намайг ирэхээр больё .. одоо буцья даа.. – Ахаа тэрийг хараа ойн дунд нэг гэрэл асаад байна. байшинч юм шиг .. – Нээрээ тийм байх чинь
хоёулаа гайхлын гэрийг олчих шиг боллоо. Явцгаая.. Тэр хоёрт хоёуланд нь сонирхолтой санагдаад байгаа учир айхыг ч мэдэхгүй гэрэлийн зүг алхцгаав. Үнэндээ удаан алхсан ч гэрэл рүү ойртсонч үгүй. Үргэлжлэл бий
