Сайханаа юу гэхээ ч мэдэхгүй бал.магдан “Хэрэв очоод тэв.эрвэл, уурл.ах байх даа. Яадг.ийн билээ. Ийм зүй.лд хүмүүс ямар хар.иу үйлд.эл үзүүлдэг юм бол. Хэрэв хайртай хос.ууд байсан бол тэвэ.рлэдэх
байх л даа. Гэтэл бид 2 хичээлээс илүү гард.аггүй, бараг ярилцд.аггүй, зүгээр танил төдий” хэмээн бод.олд автан Үүлэнг ширт.эхээс илүүг хийж чад.ахгүй харан зогсоно. Үүлэн гэнэт уйл.ахаа болин “Би
аавын.хаа итгэл на.йдвар нь. Түүнийг нь үгүй хиймэ.эргүй байна. Тийм болохоор надад хи.чээлээс илүү зүйлд цаг гарг.ах хүсэ.л байхгүй. Миний юу гэх гээд байгааг ойл.госон гэж найдаж байна” гэж хэлээд
хаш.ааны хаа.лгыг чиглэн алхав. Сайханаа “Илүү зүйлд цаг гарг.ах хү.сэл байхгүй. Тэгэхээр нададтай уулзах сони.рхолгүй байна гэсэн үг үү. Түрүүний би чамд таал.агдах гэж хич.ээж байна гэсэн үгнээс
бол.оод надад ийм үг хэ.лж бай.гаа бололтой. Одоо юу ч хэлэ.эд нэмэ.ргүй юм шиг байна” хэмээн өөрөө өөртөөгөө ярин, га.дас шиг зог.сон байгаа Сайханааг ха.ран Үүлэн “Чамд ээ.ж гэж ба.йдаг биз дээ.
Тэгвэл одоо байгаа дээр нь очо.од үнс, тэвэр. Байхгүй болч.ихвол..” чимээгүй болон хашааны төмөр хаалгыг татан ор.оод явчихлаа. Сайханаа “Юу миний ээ.ж бай.хгүй болно оо. Хэрэв ээ.ж бай.хгүй болчвол” гэж бодтол дотр.оос нь нэг юм зул.гаах шиг болон, сэтгэл нь да.вчдаж эхлэв. Сайханаа шууд гэри.йн зүг явлаа. Ууганаа өчиг.дрийн ш.оуг бодон “Энэ Сайханаа юун ун.тах байтугай, утсыг нь ч мэд.дэггүй боло.лтой байсан. Тэр ч тийм амарх.ан хүн харагд.аагүй шүү. Хэрэв би машинаа авчвал, Үүлэнг хажуудаа суул.гаад” гэж бод.осноо “Тэр ба.ян айлын эрх жа.алыг тоо.хгүй байхад намайг яадаг бол. Би ямар гэж Сайханааг бод.вол зорил.готой, бас ч гайгүй сурна бараг тох.ирох байх.
Гэхдээ яаж өөр.ийнх бол.гох вэ? Өө нээрээ нөгөө шар ох.ин, нилээн хө.нгөн хар.агдсан. Тэрнийг жаахан эрг.үүлж байг.аад Үүлэнгийн дуртай, дургүй, сонир.хдог зүй.лийг нь мэ.дээд авбал ч” гэж шу.налын сэт.гэлээ уралд.уулан бодно. Маргааш сургууль орж Цээгийтэй уулзан Үүлэнгийн талаар мэ.дэж авах хэр.эгтэй байх гэж өөртөө зо.рилго тавьлаа. Ууганааг сурдаг сургуу.лийнх нь нэг бүрэ.лдэхүүн сургууль болох зэрг.элдээ байранд хичээл эхл.эхээс өмнө очин Цээгийг хайна. Оюутнуудын дунд түүнийг олно гэдэг худлаа мөрө.өдөл мэт санагдан гарах гэтэл үүдэнд таа.рах нь тэр. Цээгийтэй нилээн танимх.айран яриа өдө.өд өдөр цайны цагаар хамт хооллох.оор шийдлээ. Цээгий
“Үүлэнгийн ээ.ж нь их сургу.ульд орохоос нь өмнө н.ас ба.рсан. Аав 2 дүү.тэйгээ амь.дардаг. Сүхбаатарын айл” гэдгээс илүү зүйл мэд.эхгүй байв. Ууганаагийн ур.ам хуга.рсанч Цээгийтэй ойр байв.ал арга олдоно гэж бо.доод харилца.агаа тасл.ахыг хүс.сэнгүй. Сайханаа хэд хоног номын санд ч ирс.энгүй. Үүлэн өөрийнх нь хэл.эх гэсэн сана.аг ойлг.осонд баярлан зөвхөн хичээлдээ анха.арлаа хандуулна. “Би заавал энэ хичээлийн жилд онц гарч дар.аагийн хичээ.лийн жилийн төлб.өрийг хөнгө.лүүлэх болно” гэж өөрөө өөртөө дахин, дахин хэлнэ. Шал.галт тө.хсөн болохоор, хичээ.лээ хий.сээр байгаад нилээн орой бол.тол су.усан Үүлэн, сүүлчийн автобу.санд амж.иж суу.хаар, номын сангаас яа.ран гарлаа. Хэн нэгэн “Үүлээн” гэж ду.удах нь чимээ.гээр
эргэн хар.тал Сайханаа инээм.сэглэн зогс.ож байна. Сайханаа: Ийм ор.ой болт.ол су.уж болж байгаа юм уу? Унаа чинь зогс.лоо ш дээ. Үүлэн: Харин тийм. Тэгээд би жаа.хан яа.раад байна. Сайханаа: Тэгвэл хамт авто.бусанд сууя. Яри.х зүйл байна. Үүлэн: толгой тохилоо Тэд сүүлчийн ав.тобусанд ам.жиж суун, хэсэг юу ч яри.хгүй явцгаав. Сайханаа: Үүлэн би дахиж чамайг гэрт чинь хү.ргэж өгөхгүй. Чиний зор.илгыг хүнд.элж байна. Гэхдээ номын санд хамт су.уж байж бо.лно биз дээ. Хичээлээ хийж ээжи.йгээ баярл.уулмаар байна. Үүлэн: нэг л дул.аахан инээмс.эглэсэн ээ. Болно. Сайханаа Үүлэнг хүрг.эж өгчөөд “Хэрэв би машинаа алд.вал ээ.ж маш их гом.дох байх. Үнэтэй байна. Авч өгө.хгүй гэхэд нь уурла.ад 7 хоног гадуур найз нарта.йгаа
зугаа.цаад ирэхэд, ээж.ийн маань нүд нь гархи.лчихсан, санаа нь зовс.он байд.алтай хошуугаа унжу.улан “хаач.аад ирэв миний хү.ү” гээд үн.сэх гэтэл, аав өмн.үүр нь орж “Ээжий.гээ хайр.ладаггүй. Яасан ари.лсан дот.ортой а.мьтан бэ?” гээд цохих.од нь бас л уур.лаад, гараад яв.цан. 2,3 хоноод ирэхэд, ээ.ж маань “Би чамд бэлэг бэ.лдсэн” гээд нээх хө.өрхөн инээгээд, гра.ж уруу дагуу.лан орж, энэ гайт.ай маш.иныг хару.улж байж билээ. Би баярл.асан болох.оос яаж энэ маш.иныг авсныг ч сонир.хоогүй, бараг мэ.дэхийг ч хүсээ.гүй. Гэхдээ аав.ыг үүнд оролц.оогүйг гада.рлаж байсан юм. Аав намайг тэгж эрхл.үүлэх хүн биш “Хүн э.длэх гэж байгаа зүйлээ өөрөө хөдөл.мөрлөж байж ол.дог” гээд нэг ч төг.рөг өгдө.ггүй хүн шүү дээ. Үүлэнгийн уйл.ан барин ээжи.йгээ ярь.даг тэр өдөр, гэртээ хар.иад ээжи.йнхээ өрөөнөөс
ба.нкны зээл.ийн гэр.ээг ха.рсан юм. Хэдэн ажилу.улдаг гоо сай.ханы сало.ноо бан.канд тави.ад, надад ма.шин авч өг.сөн юм байна лээ. Тийм бо.лохоор би тэр маши.ныг ал.даж боло.хгүй. Үүлээн уучлаарай би ядаж ээжи.йгээ бо.доод, тэр маши.ныг алд.мааргүй байна” гэж нулимс туслу.улан, бод.олд ав.тан алхана. Үүлэн бүх шалг.алтаа маш сайн өгч дараа жилийн сур.галтын төл.бөрөөс 60% чөлөө.лөгдөж чадлаа. Хүслээ биел.үүлж чад.сан Үүлэн “Би чадлаа. Дараа жил тэр олим.пиадад нь орж эхний 5-н байрыг эзл.ээд, 100% чөлө.өлөгдөнө” гэж өөртөө дахин дахин шивн.энэ. “За бүгд онц уу, Онц сурла.гатаан?” гэж хэн нэгэн х.элэх нь Үүлэнд дуу.лдаж, эргэн харв.ал Сайханаа зогсо.ж байх нь тэр. Сайханаа “өнөөдөр надтай хамт баяр.аа тэм.дэглэнэ биз дээ?” гэж хэлч.ихээд “Зөвшө.өрөөч дээ гуйя, мөр.ий
дуус.ахад 2 хоног л үлдлээ. Өнөөдөр л тэр зургийг авч ча.дахгүй бол маш.иныг ал.дах болно. Гу.йж байна.” хэмээн бодон, бурх.анаас ч юмуу, өөр.өөсөө ч юм уу гуйна. Үүлэн “За байз яах вэ? Хүний бие даалту.удыг хийгээд нилээн хэдэн юм цугл.уулж чадсан. Гэртээ оч.ихдоо дүү нартай болон аа.вдаа өгөх юмаа авчи.хсан одоо чинь зам.ын зар.далаа өгөөд гай.гүй мөн.гөтэй үл.дэх юм байна. Өөрийгөө нэг шаг.наад хоол ав.аад идч.ихдэг юм бил үү. Яах вэ? байз, уг нь мөн.гө ч хэрэ.гтэй л дээ. Гэхдээ алийн бол.гон инг.эх вэ дээ.” гэж бодоод “За тэгье, гэхдээ хоол.онд л орно. Би өөрийнхөө хоо.лны тооц.оог өөрөө хи.йнэ ш дээ” гээд хөөрхөн нь аргагүй Сайханаа уруу инээлээ. Сайханаа “За” гэсэн үгэнд нь ит.гэж яда.н, тэвдэв. Үүнийгээ хару.улахгүйг хичээн “За явъя хам.трагч минь”гээд цайны газрын зүг
түрү.үлэн алхлаа. Сайханаа “Хоол.онд байх даа яахав дээ. Энэ энэнээс өөр юм мэ.ддэг болов уу. Заза ядаж хоол. Хоол и.дэхдээ л арга.лахаас даа. Нээрээ огт х.оол авч ид.эж байга.агүй юм байна. Нэг удаа са.втай хоол гар.ган ирж “Май ид, өл.сөж бай.гаа биз дээ” гэсэн. Өдөр болгон хоо.лоо хийж, ав.чиран ид.дэг байсан байна ш дээ. Ийм амьд.рал бас ба.йдаг байх нь” гэж бодно. Өөр өөрс.дийн хоол.оо захиаллаа. Үүлэн уух юм.анд нь кофе зах.иалав. Үүлэний нүүрнээс зөвхөн инээмсэ.глэл тодрон “Сайхан хоол.ыг сайхан гар.аар ид.эх ёстой” гээд 00 явлаа. Сайханаа “Үүлэн дандаа инг.эж инээ.ж байж яага.ад бол.доггүй юм болоо. Нэг дүнсий.сэн амьтан л явж б.айдаг юм” гэж бодон су.уж
байтал зө.өгч өөр.ийнх нь захиа.лсан ундаа, Үүлэнгийн зах.иалсан кофег ус.анд найру.улаагүй, халуун устай хамт а.вчирч өгөв. Сайханаа “одоо л мин.ий бол.омж” гээд өмдни.йхөө хармаа.наасаа нунтаг.ласан цагаан ца.астай зүйл гарг.ан, эргэн тойрноо нэг тойр.уулан шир.тэснээ Үүлэнгийн ко.фений уса.нд хийчхэв. Сайханаагийн гар нь чич.ирч, өвд.өг нь сал.галж байсан ч “Кофег нь найру.улчихвал анза.арахгүй байх” гэж бодон, салг.алсан гар.аар кофег ха.луун ус уруу х.ийн, хут.гаж байтал Үүлэн “Миний к.офег найр.уулж өгч б.айгаа юм уу. Ингэх хэр.эггүй бай.сан юм. Гэхдээ баярлалаа. Өнөөдөр муу.хай аа.ш, муу.хай зүйл хи.йж бол.охгүй өдөр” гээд нээх хө.өрхөн инээнэ. “Хүүеээ,
яага.ад хө.лс чинь ин.гэж их гар.аа вэ? зүгээр үү өвдө.өгүй биз” гээд Үүлэн Сайханааг га.йхсан, санаа нь зов.сон ши.нжтэй харна. Сайханаа гац.ан бар.ин “Зүгээр, зүгээр. Хамтрагчта.йгаа хоол.онд орсон жа.ахан санд.раад
