Гурван машин хашаанаас хөдлөв. Сафар.ид шүтэ.эдээ ача.ад нөгөө хоёр машинд хува.агдан сууц.гаасан харагдана. Яруу Одбаярын машинд суун явах болов. Арын суудалд үүрэг.лэн яв.тал Гэрэлээ эргэж
хар.аад инээмсэглэн – Яруу миний дүү ядр.аагүй биз? – Үгүй ээ тол.гой л их ө.вдөж байна өлсө.өд байгаа юм болов уу – Одоохон зогс.ож хо.олонд орно. Чи бид хоёрын я.рьж байгаа юм.нуудыг ойл.гож байна
уу? – Үгүй нэги.йг нь ч ойл.гохгүй байна – Уг нь бид ул.аач бол.гоны мэд.эх ёст.ой юм.сыг чамайг сонс.оод аваа.сай гээд яри.ад яваа юмсан – Тиймүү … тэрээр үнэ.ндээ тэр хоё.рын ярьж бай.гааг эхэндээ со.нсож
байсан ч ойлгох.гүй дээрээс нь тол.гой нь маш их өв.дөж байсан бол.охоор зүүр.мэглэн явж байгаад анза.арсангүй. Гэтэл Одбаяр – Чи энэ урд бай.гаа үү.лийг хар.даа юу хара.гдаж байна? – Аль нь энэ б.өөн
ба.раан үүл үү – Аанхан. Яруу маши.ны урд цо.нхоор үү.лийг хичнээн хар.сан ч яг тийм гээд нэрл.эчих юм хараг.дсангүй – Мэдэхгүй юу ч хараг.дахгүй байна аан тэр но.хой ба.йх шиг байна, өө тэр хажууд нь
нэг мо.рь байна хэмэ.эн бая.рлан хэл.тэл нөгөө хоёр өөд өөдө.өсөө харан жуум.алзаад – Өөр юу хара.гдаж байна са.йн хараарай. Яруу дахин харса.н ч үнэн.дээ өөр юм олж хар.ж чад.сангүй. Гэтэл Одбаяр – Ул.аач хүн тэнгэ.рээ сайн аж.иж ба.йх хэрэгтэй. Су.рах юм үрг.элж байдаг. Бид хоёр хэдий ул.аач боло.од у.даж байгаа ч ял.гаагүй сура.лцсаар байдаг. Хүний хэл.ж байгаа бүхн.ийг эхлэ.эд сайн сонс, зүүд.ээ ма.наж сур, шүт.ээний хэлж бай.гааг сонс.ож чад.даг бол. Бидний баримт.алдаг гол зарч.им бол яд.арч яваа хэн нэгн.ийг бит.гий шүтэ.энээр дал.имдуулж ашигла. Эхлээд өөрөө зөв, сайн ул.аач бол. Шүтэ.эний өмн.үүр битгий орж дур мэ.дэн шийд.вэр гарг.аж байгаарай гэдэг. Ингэхэд чи Хайр.хан гэж мэ.дэх үү? ямарч байсан
шүүсн.ий учир утгыг мэдд.эггүй юм билээ. Лу.с сав.даг, ал.бин тийр.энд улаач.аараа үй.л хи.йж байсан уу, тэр талаар ямар ойлг.олттой явдаг вэ яриад байг.аарай ах, эгч хоёртоо. Зам урт байна сайхан яр.ьж ойлголцоё – Үнэндээ би алб.ин тий.рэн гэж са.йн мэд.эхгүй ү.йл ч хи.йж байгаагүй. Хайр.хан гэж уул уу? хэмээн гэсэн түгдчис.нээ юу гэхээ мэ.дэхгүй чи.мээгүй болчихов. Гэрэлээ эр.гэж хар.аад – Яасан миний дүү бид хоёр со.нсмоор байна – Багш.аа би үнэндээ мэ.дэхгүй юм байнаа – Яруу бид хоёр чин.ий ба.гш бишээ. Ахаа эгчээ гэж дуу.даж байгаарай. Хэрэв чи бүг.дийг ойл.гоод босо.хоор бол
чин.ий шүт.ээнийг бо.сгосон шүт.ээн нь чиний баг.ш зам.ч болох юм шүү – За ойлголоо би нэг юм асуу.ж болох уу? – Тэг тэг бол.олгүй яах вэ ингэж байж л бид нэгнээ та.нина – Би өмнө нь бараг 3 жил орч.им буу.лгадаг байсныг бүг.дийг нь би.ш гэх юм. Одбаяр ахын …… шүтээ.ний хэл.сэнээр би тэгээд юу буу.лгадаг бай.сан болж байна. Тэрийг са.йн ойлг.оогүй. Өчигдөр нэг л мэ.дсэн чинь бүгд би.ш гээд бүгдээ.рэнгийнх нь өмс.өж хэр.эглэж байсан бүхни.йг нэгийг ч үл.дээлгүй шат.аачих юм – Чи харам.саагүй биз? – Үгүй мэ.дэхгүй юм даа нэг л сонин дасчи.хсан бай.сан ч юм шиг энэ дотор хооср.оод байгаа ч юм шиг бол.чихоод байна – Өнгөрсөн бүхн.ийг тэр чигт нь
хая. Харам.саж хэрхэ.вч бо.лохгүй шүү. Чам дээр харин алб.ин биш сав.даг наач.ихсан байсныг өчи.гдөр са.лгасан. Тэгэхээр бие чинь одоо хоо.сон мэт сана.гдаад байгаа юм. Чи нилэ.эн уу.х дуртай болчих.сон гэсэн одоо уума.ар санаг.даж байна уу? – Үгүй тэгэхдээ л … – Зүгээрээ миний дүү. Бидний шүт.ээд ар.хи ууд.аггүй зайл.шгүй шаард.лагатай үед л бага хэмж.ээгээр хүр.тдэг. Эхлээд чи бие болон бодл.оо цэв.эрлээд ар.хи гэгч зүйлийг огт бод.ож үгүй.лэхээ бол.их хэр.эгтэй тэрний дараа л чин.ий шү.тээн чам дээр зал.арна – Тиймүү тэгвэл би хэзээ жинхэнэ шүтэ.энээ бу.улгах болж байнаа – Тэр ёстой чам.аас л хама.арна. Чи хэзээ дотороосоо цэв.эр болж чадн.а тэр үед чинь цаг нь болс.он бол нэг л өдөр шүтээ.нтэйгээ уч.ирна даа – За за тэгв.эл ч би мө.дгүй юм байна даа … Яруу урамг.үйхэн хэлэ.эд цонхо.ороо юуг ч хар.ж
байг.аагаа мэд.эхгүй гөлр.өн явс.аар сая ирэх газраа ирэв боло.лтой бууж бие.ийнхээ чил.ээг гаргацгаалаа. **** Сугар хоос.он гэрийг цэвэр.лэн байна. Яруу тэр хоёрын удм.ын сахи.ус хэмээн ит.гэн хам.аг бүхнээ зори.улан зүтгэ.дэг байсан бүгд биш байна гээд нэг.ийг ч үлдэ.элгүй шат.аасан учир одоо хоос.он ханх.ай гэр л хэвэ.эр үлджээ. “ Охин минь яажш.уухан ява.а болдоо. Их хөөрхөн үнэхээр л хүний тө.лөө гэсэн сай.хан залууч.уудтай тани.лцлаа шүү. Түлшинд нь нэмэр.лэ гээд мө.нгө өг.төл авс.ангүй. Би л анзаар.аагүй болохоос охин минь нээр.ээ их эв.дэрсэн бай.сан байна шүү. Аюуш ч ам.ар энэ хэд.ээс л болж гар.даг байсан хэ.рүүлээ хийхээ больчихлоо. Надад ч цаг зав их гар.ах бол.ж марг.ааш явж хууч.ин ажил дээгү.үрээ очье доо. Боло.хгүй бол өөр аж.ил хийе. Намайг юу гэл.ээ аан тийм : Яруу ул.аач боло.хоос
шүт.ээн биш. Ула.ач хүн өөрөө бүх юм.аа хийдэг. Тахил.аа ч зас.на өмс.гөлөө ч унд.аална. Битгий өмн.үүр нь орж бүх юм.ыг нь хийг.ээд охиноо шү.тээн мэт болго.чих. Ерөндөө бол бараг л тийм бодо.лтой бол.чихож. Одоо бид нар.тай ява.ад их юм үзэ.эд ойл.гоод ирнэ. Та өөрийгөө бод нийгэм.дээ бу.цаж ор ажил хий. Шүтэ.энийг томил.огдсон түш.ээ юмуу ула.ач л тү.шдэг болохоос та түш.ээд зөв бурууг нь ял.гахгүй мэ.дэхгүй биз дээ. Яруугаа өөрийн охин гэдг.ээр нь хар тэгж хар.ьцаж бай. Загн.ах үедээ за.гна, эрхл.үүлэх үедээ эр.хлүүл. Яруу таны охин болохо.ос шүт.ээн биш шүү эгч минь са.йн бодоорой ” гэж билээ. Нээрээ л одоо бод.оод бай.хнээ би чинь сэвт.чихнэ гээд юунд ч гар хүргэ.дэггүй юм байна. Ингэж ч охи.ноо эв.дэх гэж яда.ж уу.дагаа
б.олиод ирээсэй. Тэнгэр минь охи.нд минь ту.салсанд баярлалаа. Тэрээр Одбаярын хэл.сэнээр сүүгээ л өр.гөн сайныг хүсэн өөрөө ч бу.цаж өмнөх амьд.ралдаа орж хань, хүү хоёроо халам.жлан байхдаа хэзээ ха.мгийн сүүлд ийм бай.снаа мар.тсан байлаа. **** Үүнээс гурван сарын дараа Гэрэлээ шүтэ.энээ буу.лган Яруу заларт.ал шүтээн Ярууг үнэр.лэн хэсэг азн.аж байгаад – Одоо миний охин шүт.ээнээ зал.ах болсон байна. Би морд.оод чамайг улаа.чийнхаа би.ен дээр шүтэ.энтэй нь уулз.уулъя гээд морд.чихов. Яруу анх Одбаяр, Гэрэлээ хоёрыг даган хөдөө явж байхдаа юу ч ойлго.доггүй нэгэн да.гаж явж билээ. Одбаяр, Гэрэлээ хоёр ахын ёс.оор зааж, заса.ж амьдр.алын мөн чанар, утга уч.рыг хэл.сээр. Шүтээд буух.аараа аж.уулж байгаа ча.дал хэлж байгаа сургааль бүхнийг сонс.он бага багаар нүд нь нээгд.эн ирсэн билээ. Тэрээр бу.улт болгон дээр ирж тү.шээ хийхэд нь ту.салж улам ойртсоор. Өөрийгөө өөр болс.оныг мэдэж шүт.ээдийг түш.их тусам
өөрийнхөө шүтэ.энийг хурдан зал.маар санаг.даад байдаг болов. Ийнхүү их хүс.эж хүлээс.эний эцэст одоо цаг нь иржээ. Энэ удаагийн шүтээнт.эйгээ уулзах Яруу анх өөр.ийгөө ула.ач гэдгээ мэдээд ула.ач болохоор бос.ож байсан Яруу хоё.рын бодол са.наа, хүсэл тэм.үүлэл тэс өөр байлаа.
