Хэцүүхэн өвдө.лттэй хэсэгхэн зуурын жа.ргал арайхийн дуусч Михайл дуу алд.ан ду.р тав.иад хажуу тийш салдархийн унангуутаа “Ёоохх ямар сайхан байваа, баярлалаа хонгор минь” хэмээн амьсг.аадан
өгүүлэхэд Дулмаад нэг их том ажлын ард гарчихсан юм шиг мэдрэмж төрж өөрөөрөө бахархан байлаа. Тэр шөнө амр.аг х.ос маань бараг л унтса.нгүй, үү.р ца.йтал үүлэ.н бор.ооны ажил хийж, эхэндээ охи.нд
х.эцүү байсан ч аажмаар өв.дөлт багасан тааш.аалыг мэ.дэрч, дурласан залуутайгаа дот.но хар.илцаанд орохын жаргалыг амс.аж хана.хгүй байв. Маргааш өглөө нь хичэ.элдээ ч яв.сангүй өдөржин
ня.луурч өнжөөд үд.эш болох хирд Михайл гадуур ажилтай гэсэн тул аргагүй дотуур байр луугаа явжээ. Хээрийн зэр.лэг с.огоо, хээнцэр ялда.м цэцэг шиг байсан Дулмаа ох.ин ийнхүү охи.н б.иеэ гээ.ж
бүс.гүй болсноосоо хойш сургуулиас өөр газар хоёр найздаа бараг л ол.дохоо болив. Ямартай ч хичээ.лдээ алд.аг оног сууг.аад тарав уу үгүй юу ганган хар машинд суугаад л алга болчихно. Дотуур
байрандаа ч бүр х.онохоо байж, хоёр найз нь ар.гадаж нэг, ааш.илж нэг үзээд барс.ангүй. Ядаж тэр са.лж хагац.ахаа байсан хүнээ танилцуул гэж шахаж шавд.уулсны эцэст хаврын нэг сайхан орой болзоо тогтжээ. Михайл охи.дыг овоо давгүй тансаг газар хоолонд оруулаад орой нь өөрийн найзуу.дыг ду.удаж бүл нэмэн бөөндөө Михайлын байранд нарги.хаар болов. Алимаа, Оюумаа хоёр ч Михайлыг биширсэн л амьтад. Ямар ч гоё залуу юм, яасан ч ганган, тансаг байр машинтай юм гээд ө.өлөх юм үнэндээ ол.дсонгүй. Охи.д үнэндээ л ийм элб.эг дэлбэг шо.удаж үзээгүй билээ. Ам.саж байгаагүй үнэтэй а.рхи да.рс, чихэр жимс ширээ дүүрэн өрөөстэй, Михайлын найзууд гэх түүнээс дутахгүй цара.йлаг нуру.улаг, хөгжилтэй залуус тэр орой үнэндээ л хэн ч гунигл.асангүй. Баахан уу.ж идэц.гээн шөн.ө дунд болж Дулмаа, Михайл хоёр унтл.агын ө.рөөнд орон биесээ жарга.ах ажилд шам.дацгаав. Энэ хэдэн хоногын хугацаанд Дулмаа Михайлын ян.агын эрд.мээс чамгүй их зүйл сурч ор.он дот.ор орм.огц л ор.оо нь ор.сон э.м б.арс шиг аягл.адаг болжээ. Харин том өрөөнд үлдсэн хэдээс нэг залуу нь явж хоёр залуу, хоёр ох.ин дөрвүүл үлдэ.ж унт.аж амрах тийшээ хандав. Оюумаа нөгөө л бахь байдгаараа шал сог.тчихсон хирнээ унаа.д өгч.ихгүй шаль шаль хэмээн олон юм чалч.иж өнөөх л бүтсэн бүт.ээгүй ха.йраа ярьж суухад Алимаа харин аль хэдийн хоёр залу.угийн нэгэнтэй нь учи.р ургу.улаад амжчи.хсан нүд амаа ир.мэн аальгү.йтэж байгаад угаа.лгын өрөө рүү орохдоо
ури.н дуудсан харцаар нэг намжи.рдаж аваад орлоо. Мань эр ч учиртай урил.гыг дор нь ойлгож годх.ийн босо.од Алимаагийн араас оро.в уу үгүй юу өөдөөс нь тача.адсан бүсгүй эн.гэрт нь ас.ан уруу.л амыг нь хэлт.эй юута.й ийтэй нь хо.вх сор.чих шахан дайр.ах нь тэр. Залуу ч юун тулд ба.хим бул.чин, бад.риун биетэй билээ дээ, ма.хлаг бүс.гүйн өгз.өг гуя.наас бариад түүртэх юмгүй сэвх.ийтэл өргөн хананд ша.хаж байгаад озо.лцож гарлаа. Өгзг.ийг нь өрг.өх хоёр том гарнаас хал.уу дүүг.эхийн сацуу ханхар өрг.өн цэ.эж хоёр хө.хийг нь шахан түрэм.гийлж, нимгэн дот.оожны цаанаас нэвт хат.гахнуу гэлтэй нух.ах хат.уухан эрх.тэн гээд л Алимаагийн д.ур хү.сэл чинээндээ ту.лж дур.ын шин.гэн нь са.д тав.ихуй дор “Намайг эзэм.дээч дээ” хэмээн гуйх туша.ахын зав.сар хэлэв ээ. Залуу ч тэвчэ.эр алдс.ан бололтой тамирын өмдтэй байсан тул ганцхан шу.вт татаж эрх.тнээ гарга.ад бүсг.үйн дот.оожыг хажуу тийш болгон ганцхан хүч.тэй түлх.элтээр э.р э.м бэлгэ.сийг нэг.тгэвэй. Биесээ хүс.сэн залуус бэ.лгийн аж.илд умб.ан байх энэ хооронд Оюумаатай тун.аж хоц.орсон Тулга гэх залуу ч бас жарг.ачих санаатай согт.уу охи.ны дэргэд суугаад толг.ойд нь мөрөө дэ.рлүүлэн үс.ийг нь ил.ж тайтга.руулж буй янз үзүү.лж байгаад гар нь доошилс.оор мөр, нуруу, өгз.өг болоод яв.чихав. Өнөөх нь өдөө.гдөж байгаагаа мэд.эж бай.гаа ч юмгүй юуг ч юм аман.даа үглэн хур.уугаа гозо.гнуулна. Харин Тулгын нөгөө гар охины бэлхү.үсээр тэнүү.чилж байснаа цам.цных нь доог.уур эвтэ.йхэн
шур.гаж ороод хө.х рүү нь да.вшлав. Сог.туу ч гэсэн сохо.р ухаант.ай гэгчээр өөр нэгний га.р өө.рийнх нь эм.зэг газ.рыг и.лж таал.ан базл.ахад Оюумаа дургү.йцлээ илэрхий.лэн өнөөх залууг түлх.ээд хэдэн үг хэлэх гэтэл үгнээс нь өмнө өөр нэг зүйл а.мнаас нь түрүү.лэн унд.арч зал.уугийн цамцаар нэг цац.арч орхилоо. Тулга байдгаараа ярв.айн ох.иноос гараа татаж аван босоод бас ч гэж бо.ловсон эрийн зан гаргаж ам хам.рыг нь цэвэ.рлэж өгөх санаатай “Хоёулаа 00 орж цэвэ.рлэе” хэмээн бо.сгох гэтэл өнөөх аа.шны тула.м нь “Намайг зүгээр тай.ван ба.йлга, надад хүр.ээд үзээрэй” гэж хаш.гичин хөл гараа сав.аад ойртуу.лсангүй. Тулга урам муута.йхан бөө.лжис болсон цамц, өмдөө тай.лж бариад угаалг.ын өрөө рүү ортол нөгөө хоёр ул.аан гал.зуу авал.цаж байх нь тэр. Хэсэг хөш.өө шиг хаалганы бари.улаас бариад таг зогс.он харлаа. Хүн х.арж байна гэж то.ож байгаа ч юм алгаа. Тэснэ тэснэ гэхэд яаж тэс.эхэв, саяны явдлаас болоод
шалч.ийчихсан байсан болд.оггүй бо.р нь гоз.ойтол босо.од ирэв. Ямартай ч гөлр.өөд зогсоод байлтай биш хаа.лгыг хаан эргэж оно.олт Оюу дээрээ ир.тэл өнөөх нь бүр тухал.чихсан цэцгийн сав руу тол.гойгоо дүрч.ихээд ог.ьж гарч байнаа бүү үзэгд. Тэр үн.эр тан.ар энэ тэр нь шууд л нөгөө болдо.ггүй борыг нь босд.оггүй бор болгохнээ. Нэг санаа алд.аад ширээн дээрх хундага.тайгаас ганц хөнтө.рчихөөд угаал.гын ө.рөө рүү дахиад л марш. Хаалгыг жаахан онго.йлгоод завс.раар нь харт.ал нөгөө хоёр чинь байр.лалаа сольч.ихсон, эрэгтэй нь ван.ны ирмэг дээр суугаад бүс.гүй нь урд нь өвдгө.лчихсөн хө.хөж байна гээч. Алимаагийн ө.өх м.ах нь хал.гисан тонт.гор том өгз.өг бумба.йж булца.йгаад завсраар нь тэрүүхэн тэнд нуу.дгай нь ха.рлан үзэгдэж мань Тулгыг на.ашир наа.шир хэмээн ури.н дуу.дах шиг л харагдана. Тулга тэвч.сэнгүй явж оронгуутаа дото.ожоо шув.тлан ойрто.ход найз нь түүнийг нэг том харснаа ой.лгов бололтой му.шийлаа. Нэг э.рхтэн хөх.өж байтал ахиад нэг эр.хтэн гэнэт бүлэ.эд ороод ирэ.нгүүт цочсон Алимаа эргэж хараад “Хүү.еээ” гэж дуу алд.сан мөртлөө гий.нахаа бас мартс.ангүй. Гэнэтийн ч гэлээ энэ үзэгдэл бүсг.үйд таалаг.даж, өмнө нь хоёр эр.тэй зэрэг хи.йж үзэ.эгүй тул үзэ.эд алд.ахаар ши.йдэн толг.ойгоо эрг.үүлж ам хэл.ээ ажил.луулж эхлэвэй. Удсан ч үгүй Тулга д.ур тавь.сны дараа нөгөөх нь үргэлжлүүлэн хи.йж Алимаа хэд хэдэн ч удаа асг.артал тав.ин хан.ав. Энэ удаагынх шиг сайхан се.кс өмнө нь хи.йж байг.аагүй мэт түүнд санагдана. Ямартай ч
гурвуул сэ.тгэл ханга.луун угаалгын өрөөнөөс гарч том өрөө рүү очвол Оюумаагийн бий бол.госон эх.үүн үн.эр угтлаа… Ердөө хэдхэн хоноод л Михайл Дулмаагаас уй.даж эхлэв бол.олтой янз бүрийн ша.лтаг хэлэн ха.мт байх нь б.агасч эхэлжээ. Дулмаа овоо нэг байр.андаа байх нь ихэсч хоёр найзтайгаа цагийг өнг.өрүүлэх болов. Удалгүй болох шал.галт шүү.лэгтээ бэл.дэх хэрэгтэй гэдгийг ч овоо уха.арч мэ.рийх ч ухаан бод.олд нь Михайлаас өөр юм тогт.охгүй нь хачирхалтай. Оройхон х.ирд түүнийгээ санаж ха.руулдан гуни.харч суутал ашгүй хүсэн хүлээсэн тэр нь дууд.уулж байна гэнэ. Өнөөдөр нэг най.зынх нь тө.рсөн өдөр, Алимааг дагу.улаад гар.аад ир гэхэд нь гайх.сан ч дуугүй зөвш.өөрчээ. Оюумаа ч угаасаа хамт я.вахыг хүсс.энгүй ганцаар үлдэв. Нөгөө л ордог клу.бдээ орж баахан уу.ж ид.эн бүжи.глэцгээлээ. Хайртай хүнтэйгээ л хамт байхад хаана ч байсан хама.агүй сан.агддаг болсон Дулмаад үнэхээр сайхан. Харин Михайл түүний найз Алимаа руу учи.ртай хар.цаар хар.ахыг бү.сгүй ан.заарсангүй. Угаал.гын өрө.өнд хий.сэн халуухан секс.ийн талаар э.р хүмү.үс л болсон хойно найзу.уддаа яри.лгүй л яахав. Ялангуяа Алимаагийн я.наг тач.аангуй, эвсэ.лтэй сай.хан байсныг хоёр найз нь ам була.алдан магт.сан нь Михайлын хорхо.йг гозогн.уулж орхи.сон билээ. Хүмүүс нилээн сог.тож эхлэх үед Алимаа бие зас.ахаар явж Михайл ара.ас нь явахыг Тулгатай бүж.иглэж байсан Дулмаа ха.рсангүй. Алимаа шээч.ихээд гарч ирэн гараа угаа.ж зогс.тол гэнэт ара.ас нь хүн тэв.рээд авахад ц.очсон ч Тулгыг байна гэж бодоод тас тас хөх.рөн эргэж хар.тал
Михайл байх нь тэр. Гай.хсан бү.сгүй түүнийг түл.хэн хол.дуулаад ~Чи чинь яа.ж ба.йнаа гээд нү.дээ эргэ.лдүүлэв. Михайл нүдээ сүүмий.лгэн охид.ыг уяра.адаг хар.цаараа хараад ~Яахав дээ, чамд татаг.даад би.еэ бар.ьж чад.сангүй… ~Чи чинь Дулмаад хай.ртай биш юмуу? Юугаа соли.ороод байгаан. Согто.од байг.аамуу хаашааян. ~Согто.од л харин зо.риг ороо.д хэлж байна ш дээ. Би Дулмаад ха.йргүй ээ. Чи л надад таа.лагдаад байна аа гэнгү.үтээ үнс.эхээр дай.рав. Алимаа хэдий э.нгэр с.ултай ч найзынхаа хай.ртай х.үнтэй заваа.рах ямар ч хү.сэл байс.ангүй тул Михайлыг тасхи.йтэл алга.даж орх.иод гарч одлоо. Найз нь гэнэт л гара.ас нь угз татс.наа чихэ.нд нь явъя гэж хашгир.ахад Дулмаа га.йхах, эгд.үүцэх зэрэгцэн уурс.ангуй дагаж гара.нгуутаа ~Чи чинь одоо гэнэт яаг.аад байгаан бэ? Гоё л байна ш дээ. Юу нь болохоо бай.чихав? ~Зүгээр эндээс явья тэгэх үү Дулмаа! Он.цгүй сан.агдаад байна. ~Чи яахаараа дандаа өөрт чинь та.алагдахгүй боло.хоор л явья барья гэж дай.рдаг юм бэ? Би хай.ртай хүнт.эйгээ байм.аар байна ойлгож байна уу? ~Чамд ха.йргүй бол яах уу? Хама.агүй юу? Ингээд тэнэ.гтээд ашигл.уулаад яваад байх уу? ~Чи юугаа яриад байгаан? Хэн ашиг.лаад, хэн ашиглу.улчихаав? ~Наад нов.ш чинь сая дөнгөж но.йлд “Би Дулмаад хай.ргүй ээ” гээд над руу
чичи.рлээ хөөе! ~Айн? Юу гэнээ? Яаха.араа миний ха.йр тэгдийн… Би…Би итгэ.хгүй байна. Өөрөөс нь асу.уна гэнгүүтээ гүйгээд орчихов. Алимаа жаахан гад.аа зогс.ож байгаад ар.аас нь орж очв.ол Михайлтайгаа тэврэ.лдчихсэн сүр.хий су.уж байхыг хараад у.ур нь дүрсх.ийн хажууд нь очоод ~Хөөе залуу! Түрүүний үгнү.үдээ одоо хэл дээ! Би найз.ыгаа аваад яв.маар байна! Гэхэд Михайл юу ч боло.огүй шинжтэй, бүр гайх.сан дүр үзү.үлэн өөдөөс нь хараад ~Алимаа, чи миний най.зуудыг дуусгач.ихаад одоо над руу хүртэл чи.чирхээ бол.ьчихвол яа.сын гэх нь тэр. Алимаад хэлэх үг олд.сонгүй ам нь анга.лзаж байх зуур Дулмаа түүн рүү хор.солтой харснаа ~Чиний наад атаа.рхал чинь арай хэтр.ээд байгаа юм бишүү? Өөр өчнөөн зал.уу байхад заавал миний за.лууг хүсэ.эд бол.охгүй байна уу? Чи бүр хор.мойн до.н тусч.ихсан юм бишүү гэхэд зал.уус чанга инээ.лдлээ.
Алимаа гомд.сон, уурлас.андаа юу ч хэлж чад.сангүй нули.мс нь цийл.гэнэн гарч одов. Михайл харин өөрийг нь хавьту.улаагүй бүсгү.йгээс хариу авса.ндаа бая.сан инээж Дулмааг хүзүү.дэн үнсэ.эд хөх.ийг нь чан.га гэгч нь баз.лахад бүсгүй өв.дсөн ч тэв.чин өөдөөс нь хайрл.асан хар.цаар харна. Хүн дурла.хаараа сох.ор болдог гэж юутай га.шуун үн.эн бэ…
